Het zit in onze hoofden, het is onderdeel van bijna elk gesprek, we zijn er collectief bijna altijd mee bezig: “Kan ik dat nog wel zeggen?” of “Is dit nog wel politiek correct?“. Hoe je er ook mee omgaat en hoe je er ook over denkt, het speelt een rol in onze omgang met elkaar maar ook zeker in ons bewustzijn.
Vroeger noemden we een zwarte man gewoon neger en dachten daar niks bij. Is dat nog correct? Mogen we een zwarte vrouw nog negerin noemen? Dat is zelfs dubbelop, ras en gender. Het gaat verder: Mag ik nog tegen een vrouw zeggen dat ze aantrekkelijk is? “Je ziet er goed uit” is waarschijnlijk al op de grens maar “lekker ding” is vaak al niet meer wenselijk.
Zelfs complimenteren is dus begeven op glad ijs. Waar ligt de grens? Bewust of onbewust zijn we er altijd mee bezig, zo diep zit het inmiddels. Ik hoor vaak: “Ligt er aan tegen wie” en dan raak ik nog verder in de war. Tegen een hoertje op de wallen mag ik dus “lekker ding” zeggen en tegen een lesbienne in een tuinbroek dus niet. De grens ligt daar dus ergens tussen, toch? Maar waar? Waar ligt de grens tussen een oprecht compliment waar een vrouw blij van wordt en “vocale aanranding“?
En wanneer is het antisemitisme en/of “groepsbelediging“. Neem bijvoorbeeld de huidige discussie over de spreekkoren in voetbalstadions. Al sinds jaar en dag vereenzelvigen de Ajax-supporters zich met joden. Op de tribune zijn altijd meerdere Israëlische vlaggen zichtbaar.
Waarop is dit gebaseerd? Geen idee. Waarschijnlijk op de gedachte dat Amsterdam de stad van de joden was (of is). In ieder geval kun je elke wedstrijd in de Arena de spreekkoren “JODEN, JODEN, JODEN!” horen roepen en dat was in de jaren 90, toen ik nog regelmatig ging kijken, ook al zo.
Kun je, of mag je, de AZ supporters het dan kwalijk nemen dat ze “HAMAS!“roepen als ze tegen Ajax moeten voetballen? Dat zijn toch tegenstanders: Ajax en AZ worden dan een dag vergeleken met joden en hamas. Is dat antisemitisme? Is dat groepsbelediging?
Ander voorbeeld: In het Philips-stadion klinken met regelmaat spreekkoren “BOEREN, BOEREN, BOEREN!“. Mag de tegenstander dan antwoorden met “STIKSTOF, STIKSTOF, STIKSTOF!” of is dat groepsbelediging? Nee, ik bedoel dit niet als een grapje; ik ben bloedserieus. Is dat GROEPSBELEDIGING als je de mensen die zich vereenzelvigen met boeren confronteert met de grootste angst van boeren?
Ajax worden joden genoemd, PSV’ers worden boeren genoemd en Feyenoorders worden kakkerlakken genoemd; wederom: Is dat groepsbelediging? Of slaan we door?
Maar ik wil nog een stap verder gaan. Wat is het gevolg van politiek correct? Of kunnen we het gerust tegenwoordig onderdeel van WOKE noemen? Is het niet gewoon de discussie dood maken met deze ideeën? Mensen monddood maken en daardoor volgzamer? Protest de mond snoeren?
We bekijken dat eens vanuit een psychologische invalshoek. In de psychiatrie is het algemeen bekend dat onderdrukte gevoelens en ervaringen voor psychologische problemen kunnen zorgen. Vandaar regressie-therapie en EMDR-therapie. De patiënt moet bewust de traumatische ervaringen ophalen om die te verwerken.
Het beleid is dus, min of meer, te onderdrukken wat anderen niet graag horen. Een soort zelfcensuur om anderen niet te kwetsen. Is het onderdrukken van spontane expressie niet een oorzaak van onderdrukte gevoelens, de oorzaak van psychiatrische problematiek. Dat klinkt ver gezocht maar zo massaal en langdurig willen bepalen wat mensen kunnen zeggen en niet kunnen zeggen is een ernstige belemmering voor je uiting van je gevoelens. Wat zijn de gevolgen voor ons op lange termijn?
En om dan nog maar een stap verder te zetten: Is dat mogelijk ook een agenda? Is dat misschien ook al gaande? De GGZ is, zoals iedereen weet, inmiddels zwaar overbelast. Natuurlijk ten gevolge van de angst-porno tijdens het cojona-debakel maar wellicht ook hierdoor.
Zomaar weer een gedachtespinsel van een compleetdenker.
Ik krijg best veel opmerkingen, vragen en suggesties over religies. Ook komt het in dagelijkse gesprekken regelmatig aan bod en als je, net als ik, veel nadenkt over zingeving, invulling en filosofische vraagstukken kun je er niet omheen. Van de op 2 na grootste religies in de wereld, hindoeïsme en boeddhisme, weet ik erg weinig. Daarbij hebben die, voor mijn gevoel, nauwelijks impact op mijn leven.
Ik wil me dan ook beperken tot joden, christenen en moslims omdat die 3 religies voornamelijk mijn leven, omgeving, maatschappij en filosofie beïnvloeden. Wat direct opvalt is de omvang van deze 3 religies. Terwijl christenen (34%) en moslims (21%) samen al ruim 55% van de wereld uitmaken zijn de joden behoorlijk ondervertegenwoordigd (0,23%). Ik merk daarbij nog op dat 18% van de wereld niet gelovig (atheïst) is en dan hebben we al bijna 74% in beeld.
Als ik het narratief moet geloven leven we in Nederland in een joods-christelijke cultuur.
Steeds vaker wordt de term ‘joods-christelijke traditie’ gebezigd, vooral door politici. Daarmee wordt bedoeld dat de de westerse beschaving een joods-christelijk fundament heeft. Anderen noemen het bestaan van een joods-christelijke traditie een mythe. Die ontkennen het bestaan van een joods-christelijke traditie. De term joods-christelijke traditie zien zij als iets dat is voortgekomen uit een naoorlogs schuldgevoel. citaat mens en samenleving
Waarom is de impact van de joodse religie zo groot op Nederland en op onze cultuur? Ik lees bijvoorbeeld: “Het christendom is schatplichtig aan het Joodse volk. In het Bijbelse Jodendom liggen de wortels van het christelijke geloof. Het christendom is in feite een Joodse religie.“. Maar in die zienswijze is natuurlijk de islam ook een christelijke religie en heeft dan ook de wortels in het Jodendom. Klinkt leuk maar ik kan die filosofie niet meer volgen.
Voor mij klinkt het alsof het overgrote deel van de gelovigen het jodendom bewust verlaten heeft.
Zoals ik al eerder heb opgemerkt ben ik rooms-katholiek en dus christelijk opgevoed. Mijn roots van mijn geloof en filosofie liggen bij Jezus. Ik heb me echter al lang geleden los gemaakt van de katholieke kerk en doe daar niets mee. Ik ben ook bang dat dit voor heel veel mensen geld. Ik denk dat er een enorm verschil is tussen geregistreerde christenen en belijdende christenen. Het onderzoeken waard want er zou zomaar uit kunnen komen dat er meer belijdende moslims op de wereld zijn dan belijdende christenen.
Ook heb ik mijn hele leven een buitengewone interesse voor de wet gehad. Een oude vriend van me, Martien, was een advocaat en streng katholiek. Voor hem was het bijzonder helder: Het wetboek wordt door mensen gemaakt en de bijbel komt van God. De bijbel prevaleert dus altijd. Daar valt iets voor te zeggen want wetten zijn onderhevig aan ideologie, tijd en behoefte. Hij was een van de eersten die ik ontmoette die zoveel kracht uit zijn geloof haalde, een rechtspraktijk had en dan ook in staat was daar een balans in te vinden.
Ook acht jaar leven te midden van 4 islamitische gezinnen heeft een enorme impact op mijn leven gehad. Nooit in mijn leven heb ik zoveel zorgzaamheid en liefde mogen ervaren als toen. Ik heb de islam als een liefdevolle en betrokken religie ervaren en dat staat in schril contrast met wat het narratief verspreid.
Mijn buurvrouw Naima vertelde me dat ze van mij moest houden volgens de Koran. Ik herinnerde me de bijbel passage “Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.” (Mattheüs 22:39) en realiseerde me dat deze moslima hier ook werkelijk naar leefde. Zijn wij, christenen, dit allang vergeten? Of gaan wij wat opportunistischer om met ons geloof? Het was geweldig om te zien hoeveel kracht deze vrouw uit haar geloof haalde; het maakte me soms jaloers. Aan de andere kant lijkt het alsof “naasten” ook bijna letterlijk “buren” betekenen voor hen.
De wijk werd gesloopt, we gingen allemaal een andere kant op en verloren elkaar uit het oog. Mijn vrouw en ik hebben hen nog vele malen opgezocht maar het werd nooit meer zoals het was, als buren. Wellicht krijgt haar huidige buurman nu de liefde en zorgzaamheid die ik 8 jaar heb mogen ervaren. Ik mis ze nog.
In de media gaat het vaak over de islam. De impact van deze religie op onze samenleving en vaak wordt dit zeer negatief belicht, tot aan moslim extremisme toe. Maar dat blijft voor mij ook bij de media. Persoonlijk deel ik deze ervaringen absoluut niet. Ik heb alleen maar mooie en liefdevolle herinneringen aan de moslims in mijn leven. Maar de media lijkt ook zeer bevooroordeeld.
Ik schaam me, tot op de dag van vandaag, voor de “koran verbranding“. Hoe kan het dat deze idioot door politie gebracht en gehaald wordt, beschermd wordt en dat de media het ook nog op een manier brengen dat de moslims die zich hier door gekwetst voelen de boosdoeners zijn?
Tot zover summier mijn ervaringen met christenen en moslims. Ik heb eigenlijk geen persoonlijke ervaringen met joden. Ik kan, met de beste wil van de wereld, geen joden opnoemen in mijn vriendenkring, tussen mijn kennissen en in mijn omgeving. Vreemd? Nou, niet echt. De joden vertegenwoordigen namelijk, volgens de laatste CBS cijfers, nog geen 0,1 % van de Nederlandse burgers. Om de cijfers maar weer even compleet te maken: 58% hangt geen religie aan, 30% is christen (het CBS heeft die onderverdeeld in katholieken (17%) en protestanten (13%)) en 6 % moslims.
Ik weet ook niet waarom, van alle religies, het jodendom verreweg de meeste invloed heeft op de wet, de overheid, de media en mijn maatschappelijk leven. Ik heb daar geen verklaring voor. Het klinkt niet echt democratisch.
Waarom is er een internationaal erkende definitie van antisemitisme? Opgemaakt en vastgesteld door joden (IHRA). Ik ken dat van geen enkele andere religie?
Waarom springen politici en media er bovenop om Israëlische hooligans te verdedigen en het weer antisemitisme te noemen?
Waarom bedreigt de VS Nederland als men de van oorlogsmisdaden verdachte Netanyahu op zal pakken?
Waarom willen westerse politici geen einde maken aan de oorlog in Oekraïne?
Waarom wordt er door de VN en westerse mogendheden niet ingegrepen op de genocide in Palestina?
Waarom vervoert en beschermd de Nederlandse politie overduidelijk een islam provocateur?
We kunnen het lijstje nog veel langer maken maar het is duidelijk, neem ik aan.
Ik heb het antwoord al vele malen geplaatst op dit blog:
Waarom vormen onze politieke leiders één blok als het gaat om de “bescherming” van een kleine religie/bevolkingsgroep?
Het antwoord ligt voor de hand: Steeds meer mensen denken na over de ellende in de wereld en zien de verbanden. Steeds meer mensen zoeken naar antwoorden en die zijn niet zo moeilijk te vinden. Steeds meer mensen willen verklaringen voor de totaal irrationele besluiten die worden genomen door onze wereldleiders. Steeds meer mensen zien waar hun zuurverdiende lonen, pensioenen en welvaart naar toe vloeien: de Rothschilds, de Rockefellers, de Goldmans, etc, etc.
Steeds meer mensen krijgen door dat ze gojim zijn. Dat ze amalek zijn en voor gek versleten worden. Dat ze op een rampzalige nieuwe wereldorde afstevenen. Dat 2 ‰ (duizendste!) van de wereldbevolking zich openlijk beter voelt als de rest van de mensheid en zich letterlijk het “door God uitverkoren volk” noemt. Dat zij van God de jurisdictie hebben gekregen het “vee” voor hen te laten werken, tegen elkaar op te zetten en desnoods op te drijven en uit te roeien.
Al duizenden jaren hebben talloze landen, grote rijken, machthebbers en zelfs burgers deze kleine psychopathische rijkdom vergarende minderheid doorzien en verjaagd. Al duizenden jaren! Maar dat is nooit de schuld van deze minieme minderheid. Zij zijn immers “uitverkoren” en hebben alle rechten van God verkregen. Zij zijn nimmer schuld …
Ik hoor iedereen alweer schreeuwen: ANTISEMIET! JODENHATER! HOLOCAUSTONTKENNER! Maar ik ben geen joden-hater. Ik haat geen mensen, niemand. Ik haat bepaald gedrag en dat wil ik aanspreken.
Het gedrag van een hele kleine elite die alles en iedereen naar hun hand zetten voor hun eigen rijkdom en welzijn, zonder enige scrupules, zonder enige gene: Overheden, bedrijven, investeringsmaatschappijen, Big Media, Big Tech, Big Pharma, het Militair Industrieel Complex. DAT HAAT IK!
Eeuwen van oorlogen, vrijwel altijd geïnitieerd door dezelfde elite: De Amerikaanse revolutie, de Sovjet revolutie, de eerste wereldoorlog, de tweede wereldoorlog, medicijnproductie (na kanker en hart en vaatziekten de grootste doodsoorzaak bij mensen). En telkens wordt er astronomisch veel geld verdiend door deze elite.
Maar deze elite worden beschermd door onze leiders, onze media (shabbos goy) en ons schuldgevoel. Het arsenaal aan “wapens tegen antisemitisme” wordt steeds verder uitgebreid en de elite worden elke dag meer onschendbaar.
Op X is een draadje verschenen dat De Andere Krant in de ban wil hebben vanwege “kritiek op Israël” oftewel ANTISEMITISME volgens de IHRA. Je had het kunnen zien aankomen. Een luis in de pels van overheid, Big Tech en de Mainstream Media moet verdwijnen en het meest machtige wapen dat men heeft is ANTISEMITISME, sinds 1 oktober zelfs in onze wet verankerd. Gewoon de antisemitisme-kaart spelen en de rest gaat vanzelf. Het schuldgevoel van de Nederlander tegenover de joden doet zijn werk nog steeds perfect.
De stroom van antisemitisme-onzin in de media heeft momentum gekregen en lijkt niet meer te stoppen. Werkelijk alles heeft met antisemitisme te maken, als je de MSM mag geloven. Het duurt niet lang meer of vrij zijn is antisemitisch want als het aan Israël en de VS ligt gaat onze vrijheid er aan. Mag ik nog een beetje hoop halen bij Trump? Of is hij net zo’n zionist als zijn voorgangers?
Men speelde de kaart tegen David Icke; dezelfde joker werd ingezet toen de Maccabi Hooligans als beesten tekeer gingen in Amsterdam; Flavio Pasquino en zijn BLCKBX konden net op tijd bukken en nu is De Andere Krant aan de beurt. In de publieke opinie is de antisemitisme-kaart een kernwapen wat meer en meer ingezet wordt, meestal waar het absoluut niet hoort.
Het gaat allang niet meer om Joden-haat. Het heeft niets meer te maken met die arme holocaust overlevenden of de pogroms. Het doel is niet om Joden een gelijkwaardige positie in onze maatschappij te geven.
Ze hebben tenslotte tegenwoordig een bijzonder bevoorrechte positie ingenomen; onschendbaar; ongenaakbaar; een beschermde soort, in emotie, moreel en bij wet; een onaantastbare religie, kleinste in omvang maar beschermd door de grootste: Het christendom.
Maar waarom? Wat maakt Joden een speciaal volk en/of religie? Kun jij het antwoord geven? Gaat het nog steeds over het “uitverkoren volk” uit de geschriften? De afstammelingen van Jakob of de vierde zoon van Jakob, Juda? Maar dat zijn de christenen en moslims toch ook. Als je de spirituele boeken als geschiedenisboeken mag lezen stammen we allen daarvan af.
Met de stempel antisemitisme gaat rechts ook overstag en steunt Israël, de globalistische agenda en zelfs de radicaal-linkse vrijheidsbeperkingen. Zionist of antisemiet, je MOET blijkbaar een keuze maken en volgens onze (s)linkse overheid, de media en de NGO’s is er maar één legale keuze.
Als je niet voor ons bent ben je tegen ons!
Maar als ik nou die verplichte keuze niet wil maken? Als ik nou elk voorval zelf wil beoordelen, zonder vooroordeel. Wat als ik nou het gedrag en de acties wil beoordelen en niet de personen?
Helaas is daar geen ruimte meer voor. Kritiek op Israël is namelijk, volgens de IHRA, als antisemitisme gedefinieerd. De EU heeft die definitie overgenomen. En antisemitisme is sinds 1 oktober bij wet verboden op straffe van een jaar gevangenis (WvSr 137c lid 2).
Ook kritiek op acties van Joodse personen wordt direct als antisemitisch neergezet. Als je de maatschappij ondermijnende projecten van George Soros niet OK vind ben je als snel een antisemiet. Als je de gigantische invloed van de Rothschild familie op onze wereldpolitiek en ons leven niet OK vind kun je dat maar beter voor je houden.
Het woord antisemitisme is een wapen geworden waartegen geen verdediging mogelijk is. Niet alleen kun je strafrechtelijk worden aangepakt maar ook moreel wordt je gekruisigd, op de brandstapel gegooid.
En nu is De Andere Krant ook weer antisemitisch. Mijn BS-meter slaat uit, ver in het rood. Ik lees De Andere Krant elke week en ben heel blij met de artikelen die vaak de andere kant belichten. Stukken die met enige regelmaat zaken blootleggen waar de MSM het niet over heeft.
Maar op enige Jodenhaat kan ik ze niet betrappen. Dat is onzin van de bovenste plank. Maar het resoneert en de eersten zeggen hun abonnement al op. De JOKER wordt met succes ingezet.
Voor velen lijken de woorden privacy en geheim misschien op elkaar maar er is een wezenlijk verschil tussen de twee. Daar wil ik het vandaag over hebben omdat er veel misverstanden over bestaan en veel burgers het maar normaal vinden als onze overheid weer eens informatie weigert te geven op basis van privacy-wetgeving.
In onze grondwet staat “Ieder heeft recht op eerbiediging van zijn persoonlijke levenssfeer.“(Artikel 10). Natuurlijk heeft men daarbij weer bijgezet “behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen“. Belangrijk is dus dat wij een principieel recht hebben op privacy tenzij de wet anders bepaald. Dat moet dan wel duidelijk omschreven zijn.
Voor de overheid geld de WOO (voorheen WOB) wetgeving. De basis daarvan is “Eenieder heeft recht op toegang tot publieke informatie zonder daartoe een belang te hoeven stellen” en natuurlijk weer daarbij “behoudens bij deze wet gestelde beperkingen.“. Dat lijkt hetzelfde maar is dus precies andersom: De overheid mag NIETS over ons weten tenzij de wet anders bepaalt en wij mogen ALLES over de overheid weten tenzij anders bepaald. Dat is een belangrijk verschil.
Maar het ergste is dat al deze overheden met eigen uitzonderingen in de wet met elkaar communiceren en elkaar helpen als het om informatie gaat. Instanties als het RIEC en het LIEC zijn oorspronkelijk bedoeld ter bestrijding van zware georganiseerde criminaliteit maar worden heden ten dage voor van alles en nog wat ingezet en voornamelijk voor uitwisseling van gegevens.
Aan de andere kant lijkt de WOO en lachertje te zijn. Ik heb al meermaals een afwijzing gekregen omdat, volgens de politie “inzage in deze documenten geheimen prijs zou kunnen geven over de opsporingen-werkwijze“. Je krijgt dus gewoon niks. Ook de WOO verzoeken die gehonoreerd worden hebben veelal zwart gelakte pagina’s. Ik heb het zelfs meegemaakt dat in een klachtenprocedure de namen van de verbalisanten zwart gelakt waren in de proces-verbalen. De klachtencommissie vond dat normaal … afbreukrisico.
Zelf maakte ik dat mee met de gemeente Cuijk die, voor de bestuursrechter, verwees naar een “vertrouwelijk” advies van de politie op basis waarvan ze een vergunning afwezen. Toen wij (door een fout) dit advies toch in handen kregen stond er geen enkel negatief advies is. Slechts onderaan de streep stond dat de Minister hen had gevraagd negatief te besluiten. De rechter was kort en wees onze eis toe.
Overheden maken regelmatig gebruik van “vertrouwelijke” of “geheime” adviezen waar ze in een besluit naar verwijzen zonder inzage te geven in het bewuste advies. Deze methode werd ook gehanteerd tijdens het cojona-debakel door Rutte en de Jonge (Kabinet) met de adviezen van het Outbreak Management Team die grotendeels “vertrouwelijk” werden verklaard.
De gehele WOO wordt hierdoor waardeloos omdat alle overwegingen en discussiepunten als vertrouwelijk worden aangemerkt. Een kort briefje met “wij adviseren ……” wordt vervolgens aan het Kabinet gestuurd en de “waarom” blijft achterwege en niet meer te vinden en controleren voor de burger.
Bijna dagelijks wordt ons voorgehouden dat deze overheid onze privacy bewaakt en zelf heel transparant is. Het tegendeel is beide keren waar.
